dünya dursa, zaman dursa... biz hiç ayrılmasak...

nasıl da atasım var kendimi onun o huzurun en saf halini yaşamış olduğum kollarına... ne kadar çok zaman geçti aradan... ne çok su aktı köprülerin altından.... nasıl da yakıyor hasreti içimi... öyle ki....bir dilek hakkım olsaydı şayet, bir tek onu dilerdim, sadece onu...geri kalan her şeyi unuturdum...
sevgili uykum, ne olur geri dön.